Gebelik ve emzirme devri dışında günlük iyot alımı, erişkinler ve 12 yaş üstü çocuklar için, en az 150 mcg olmalıdır. Gebelik ve emzirme periyodu dışında, olağan sağlıklı bir beslenme ve makul ölçüde iyotlu tuz kullanımı, muhtaçlığımızı karşılamak için kâfi iyot alımını sağlayacaktır. Almamız gereken sodyum ölçüsü günlük 2000 mg’dan azdır. Bu ölçü sodyum ise 5 gram tuz içinde bulunur. Dolayısı ile rafine tuz, olsun kaya tuzu olsun, sağlıklı tuz tüketimi, yetişkinler için günde 5 g’dan azdır. Yani 1 çay kaşığından az kullanılması sağlıklıdır. Bir gram iyotlu tuzda, en az 45 mikrogram iyot bulunur, dolayısı ile 1 çay kaşığı, yani 5 gr iyotlu tuzda yaklaşık 225-270 mikrogram iyot bulunur. Bu ölçünün altında tuz tüketimi hem kalp, damar, beyin, böbrekler ve genel sıhhat açısından sorun teşkil etmez, hem de muhtaçlığımız olan iyot ölçüsünü gereğince karşılayacaktır. Tuz dışında, öbür besinlerden de iyot alabiliyoruz. İyot içeriği açısından nispeten varlıklı başka besinler, kabuklu deniz eserleri, balıklar, dereotu, öbür yeşil yapraklı sebzeler, kuru meyveler, baklagiller, çilek, yumurta sayılabilir. Kıyılarda iyot daha fazla iken yüksek yerlerden ve dağlardan, kayalık bölgelerden çıkarılan tuzlarda iyot seviyeleri çok düşüktür. Örneğin, dünyanın en iyot yoksul bölgesi Himalaya bölgesidir. Himalaya tuzu, kaya tuzu ve benzerlerinde iyot yoktur. Fakat bu tuzlardan paketli olup, iyot eklenmiş olanlar mevcuttur ve bunların tercih edilmesi iyot alımı açısından daha uygundur. Aktarlardan alınan açık tuzlarda iyot yoktur. Doktorlarınızın bildiği ender durumlar dışında herkesin iyotlu tuz kullanması gereklidir. Bilhassa anne karnındaki bir fetüsün, doğumdan sonra bebeklerin ve erken çocukluk devrindeki çocukların sağlıklı beyin gelişimi için iyotlu tuz alınması kıymetlidir. İyotlu tuz kullanımı, bu periyotlar dışında da aslında herkes için genel sağlıklı hayat gerekliliklerinden birisidir.
Son yıllarda çeşitli nedenlerle kaya tuzu kullanımı tanınan hale gelmiştir. Kaya tuzu iyot içermez ve devamlı kullanılması durumunda birinci yazıda bahsettiğim, iyot eksikliğine bağlı problemlere yol açabilir. Bu durum bilhassa hamileler, bebekler ve çocuklar için daha kıymetli bir sorun teşkil eder. Ülkemiz, bulunduğu coğrafya prestiji ile ağır iyot eksikliği bölgesiyken, 1999 yılında gerekli yasal düzenlemeler yapılmış ve 2000 yılından itibaren tuzlara mecburî olarak iyot eklenmesi sağlanmıştır. Bu halde paketli iyotlu tuz kullanımı ile ülkemiz ağır iyot eksikliğinden, orta-hafif iyot eksikliğine gerilemiştir. Kimi vilayetler dışında hala daha iyot kâfi olamamıştır. Bu nedenle son yıllarda tanınan hala gelen kaya tuzu kullanımı bu sorunu tekrar ortaya çıkarabilir. Sorun kaya tuzu, Himalaya tuzu yahut deniz tuzu kullanımı değildir, bu tuzların iyot içermemesindedir. Bu tuzlar kullanılacaksa bile paketlenmiş, iyot eklenmiş olanları kullanılmalıdır.
Nemli ortamlar, tuzu açıkta tutmak, pişirmek (kaynatmak) tuzun içeriğindeki iyot seviyelerinin azalmasına neden olur. Ağır tarım yapılması, alkali gübrelerin kullanılması, toprağın iyot içeriğini azaltır. Yüksek irtifalarda yetişen bitkilerin de iyot içeriği düşüktür. Daima dışarıda yemek yiyorsanız, restoranlarda kullanılan tuzlar iyotsuz olabilir. Öte yandan kıyı bölgelerdeki yerleşim yerlerinde toprağın ve bu topraktan yetişen eserlerin iyot içeriği daha fazladır. Balıklar, deniz eserleri ve deniz bitkilerinde daha yüksek ölçüde iyot bulunur. Şayet deniz tuzuna iyot eklenmemişse, deniz tuzu bile olsa günlük gereksinimi karşılayacak ölçüde iyot yoktur.
