1. Güven Duygusu
Birçok insanın çocukluk yaraları, sevgi ve inanç eksikliğinden kaynaklanır. Bugün, kendi kendinize şu sözleri söylemeyi deneyin: “Ben buradayım ve her koşulda kendimi destekleyeceğim.” Kendinize inançlı bir alan yaratmak, içimizdeki çocuğun muhtaçlık duyduğu en temel hislerden biridir.
2. Şefkat ve Anlayış
Kendinize karşı ne kadar şefkatlisiniz? Kusur yaptığınızda ya da zorlandığınızda, kendinizi sertçe eleştirmek yerine, “Bu durumu yaşamış olmam çok olağan, herkes zorlanabilir” diyebilir misiniz? İçimizdeki çocuk anlayışlı bir ses duymak ister.
3. Oyun ve Neşe
Büyüdükçe oyun oynamayı unutuyoruz. Lakin içimizdeki çocuk, hafiflemek ve neşelenmek ister. Bugün kendinize biraz vakit ayırın. Tahminen sevdiğiniz bir müzik eşliğinde dans edebilir ya da yaratıcı bir aktiviteye katılabilirsiniz. Hayatın önemli taraflarını bir kenara bırakıp, kendinizi anın akışına bırakmak çok şey değiştirir.
4. Kabul ve Sevgi
Bir çocuğun en büyük gereksinimi kabul görmek ve sevilmektir. Bugün aynaya bakıp kendinize şu soruyu sorun: “Beni ben olduğum için seviyor muyum?” Şayet bu soruya “Evet” karşılığı veremiyorsanız, sevgi dolu bir iç diyalog başlatmanın tam vakti.
5. Dinlenme ve Huzur
Çocuklar yorulduğunda dinlenir, huzur arar. Sızılan bir kanepe, bir masal kitabı ya da sakin bir park, onlara şarj olma fırsatı verir. Kendinizi dinlenmekten yoksun bırakmayın. Bir fincan çay eşliğinde sevdiğiniz bir kitabı okumak bile sizi içsel olarak rahatlatabilir.
Kendinize Bugün Bir Soru Sorun :
İçimizdeki çocuğa kulak vermek, onun neye muhtaçlığı olduğunu sormak ve bu gereksinimi karşılamak, ruhsal istikrarınızı bulmanız için atılacak en kıymetli adımdır. Bugün kendinize şu soruyu sormaya ne dersiniz: “İçimdeki çocuk, seni duyuyorum. Bugün neye muhtaçlığın var?”
