Travmalar, insan hayatında derin izler bırakan olaylardır. Kayıplar, hastalıklar, kazalar, ihanetler yahut doğal afetler üzere olaylar, bireyin ruhsal dünyasında büyük sarsıntılara yol açabilir. Lakin birtakım beşerler, yaşadıkları travmatik tecrübelerden sonra sırf ziyan görmekle kalmaz; tıpkı vakitte bu olaylardan ders çıkararak daha güçlü, daha şuurlu ve daha dirençli hale gelirler. İşte bu sürece travma sonrası büyüme (TSB) ismi verilir. Travma sonrası büyüme, bireyin travmatik bir tecrübe sonrasında ruhsal olarak olgunlaşması, daha dirençli ve hazır hale gelmesi,bakış açısını değiştirmesi ve hayatına yeni bir mana katmasıdır. Bu kavram, travmaların yalnızca yıkıcı olmadığını, birebir vakitte bireyin gelişimine katkı sağlayabilecek dönüşümler yaratabileceğini, bireyi olgunlaştırıp geleceğe hazırladığını gösterir. Bu makalede, travma sonrası büyümenin nasıl gerçekleştiğini, hangi faktörlerden etkilendiğini ve bireylerin güç tecrübelerden nasıl güçlenerek çıkabileceğini ele

Son yıllarda ülkemizde ve dünyada toplumsal travmaların arka arda yaşandığı bir periyottan geçiyoruz. Doğal afetler, yangınlar, kazalar, salgınlar, ekonomik krizler ve şiddet olayları hem ferdî hem de toplumsal seviyede ruh sıhhatimizi derinden etkiliyor. Bilhassa bu tıp travmaların tekrar etmesi kalıcı duygusal izler bırakabiliyor.

Travma Sonrası Gerilim Bozukluğu (TSSB), bir kişinin önemli bir travmatik olay sonrası uzun müddetli gerilim, telaş ve duygusal ıstırap yaşamasıyla gelişir. Belirtileri ortasında travmanın tekrarlanması, kabuslar, çok uyarılma ve duygusal hissizlik bulunur. Çocuklar, travmalar sonucu gelişimsel zorluklarla karşılaşabilir. TSSB, genetik faktörler ve evvelki hayat gerilimleriyle temaslı olabilir. Tedavi, psikoterapi (özellikle bilişsel-davranışçı terapi) ve ilaç tedavisi ile yapılabilir. Takviye kümeleri da tedavi sürecine yardımcı olabilir.

“Amor fati” yani bahtını bütün halinde sevmek.