EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing / Göz Hareketleriyle Duyarsızlaştırma ve Tekrar İşleme) Terapisi 1987 yılında Dr. Francine Shapiro tarafından geliştirilen, bilhassa travma sonrası gerilim bozukluğu yaşayan bireylerin olumsuz anılarını işlemelerine yardımcı olan bir terapi metodudur. Terapide, danışanın travmatik anıyı hatırlaması sağlanırken, makul bir göz hareketi yahut çift istikametli ihtarım teknikleri uygulanır. Bu süreç, beynin travmatik anıları işlemesine ve yine yapılandırmasına yardımcı olur. Fakat terapiyi bir bütün sistem olarak kıymetlendirmek çok kıymetlidir. Göz hareketi bir ikazım biçimidir ve terapide kullanılan bileşenlerden sırf birisidir. EMDR terapisinin hedefi yalnızca korkuyu azaltmak değil, danışanın sağlıklı ve üretken bir bugüne geçmesine yardımcı olmaktır. Terapist bunu danışanı rahatsız eden travmatik anının farklı taraflarını belirleyerek yapmaktadır. EMDR terapisinde danışanın travmatik anıyı hatırladığında bu anıya dair olumsuz ve rahatsız edici kanılar olmadan hatırlayabilmesi ve olay ile alakalı kanılarının, bedensel reaksiyonlarının olumlu veyahut nötr olmasını amaçlamaktadır. Elbette bu anıyı büsbütün unutmamız demek değildir. Anı eskisine görece daha az canlıdır.
EMDR terapisi birçok psikoterapi yaklaşımını bir ortaya getirerek yeni entegre bir yaklaşım sunmaktadır. Örneğin; psikodinamik yaklaşımın etiyolojik olaylara dikkatini, davranış terapisinin odak noktası olan şartlı yansılarını, bilişsel terapinin inançlarını, deneyimsel terapilerin hislerini, somatik terapilerin bedensel duyumlarını, hipnotik terapilerin imgeleme çalışmasını ve sistem teorisinin bağlamsal anlayışını içermektedir.
