Aile danışmanlığında, ebeveyn-çocuk bağı sıklıkla merkezdedir. Duygusal bağ, bu bağın temel taşıdır ve çocukların ruhsal sıhhati üzerinde direkt tesirli olabilir. Çocuklar, ebeveynlerinden aldıkları sevgi ve inanç sayesinde duygusal dayanıklılık geliştirirler. Bu bağın zayıf olduğu durumlarda ise, çocuklarda davranış sorunları ve özgüven eksiklikleri görülebilir.

Bağlanma temelli terapi yaklaşımları, bu tıp durumlarda tesirli bir prosedür sunar. Ebeveynlerin çocuklarıyla empatik bir bağlantı kurması ve onların hislerini anlaması, bağlanmayı güçlendirebilir. Örneğin, bir çocuk öfkesini tabir ederken, ebeveynin bu duyguyu yargılamadan dinlemesi ve onu anlamaya çalışması, çocuğun kendini inançta hissetmesine imkan tanır.

Danışmanlık sürecinde, ebeveynlere faal dinleme, olumlu pekiştirme ve hudut koyma teknikleri öğretilir. Bu maharetler, ebeveynlerin çocuklarına hem destekleyici hem de yönlendirici bir rol üstlenmesini sağlar. Ayrıyeten, duygusal bağın güçlenmesi, aile içerisindeki genel atmosferi olumlu tesirler. Sağlıklı bir ebeveyn-çocuk ilgisi, tüm aile sisteminin daha uyumlu bir biçimde çalışmasına katkıda bulunur.